Մի այգում պնդուկենու կողքին աճում էր մի դեղձենի: Նա շարունակ նախանձով նայում էր իր հարևանիճյուղերին, որոնք շռայլորեն լի էինբերքով:
— Այդ ինչի՞ց է, որ նա այդքան շատպտուղներ ունի, իսկ ես՝ այդքան քիչ, — չէր դադարում փնթփնթալանխոհեմ ծառը: — Մի՞թե դաարդարացի է: Թող էս նույնպեսնույնքան դեղձ ունենամ: Ինչո՞վ եմնրանից վատը:
— Աչք մի տնկիր ուրիշինի վրա, — միանգամ ասաց նրան մոտակայքում բնակվող մի ծեր սալորենի: — Մի՞թե չես նկատում, թե ինչամուր բուն և ճկուն ճյուղեր ունի պնդուկենին: Փոխանակ անիմաստ փնթփնթաս ունախանձես, ավելի լավ է ջանաս, որ բարձրորակ և հյութեղ դեղձեր աճեցնես:
Սակայն կուրացած չար նախանձով, դեղձենին չուզեց էլ ականջ դնել սալորենու բարիխորհուրդներին, և ոչ մի փաստարկ նրա վրա չէր ազդում: Նա անմիջապես հրամայեց, որ իրարմատներն ավելի խորը մխրճվեն հողի մեջ և այնտեղից ավելի շատ կենարար հյութեր ևխոնավություն վերցնեն: Իսկ ճյուղերին նա հրամայեց ժլատություն չանել, իսկ ծաղիկներին՝պտուղ դառնալ:
Երբ ծաղկունքի ժամանակն անցավ, ծառը պարզվեց, որ մինչև գագաթը լի է հասունացողպտուղներով:
Դեղձերը, լցվելով հյութով, օրեցօր ծանրանում էին, և ճյուղերն այլևս անկարող էին պահելնրանց:
Եվ ահա մի օր էլ, ծառը տնքաց ծանրությունից, բունը ճրթոցով կոտրվեց, իսկ հասած դեղձերըընկան գետնի վրա, որտեղ էլ մնացին փտելու, անվրդով պնդուկենու ոտքերի մոտ:
Հեղինակ՝ Լեոնարդո դա Վինչի
Հարցեր և առաջադրանքներ
1. Քո կարծիքով ո՞րն է այս առակի ասելիքը:
Իմ կարծիքով առակի ասելիքը այն է, որ պետք չե նախանձել ուրիշին, քանի որ ամեն մարդու Աստված իր ձևով է ստեղծել:
2. Ներկայացրո՛ւ առակին բոնորոշ առանձնահատկությունները:
նախանձ
աստված ում ինչպես ստեղծել է պետք է նա համակերպվի:
3. Ընդգծված բառերը բացատրի՛ր:
շռայլորեն— ճոխ
անխոհեմ-չմտածող, անմիտ
ամուր-ուժեղ, պինդ
ջանալ-ուզենալ
կենարար-փրկարար
անվրդով-հանգիստ
4. Փորձի՛ր տեքստին համապատասխան առած-ասացվածք գտնել:
Աչք մի տնկիր ուրիշինի վրա-ուրիշի ունեցվածքին աչք մի դիր
Աստղիկ Ալեքսանյան 