Կար-չկար , աշխարհում մի մեծ ու գեղեցիկ քար կար: Նրա մոտովհոսող առուն փայլելու աստիճանհղկել էր նրա կողքերը, որոնքփայլում էին արևի տակ: Բայցժամանակի հետ առուն չորացավ, իսկ քարը շարունակում էր բլրակինպառկած մնալ: Նրա շուրջըլայնարձակ տարածություն էր բարձրխոտերի ու դաշտային վառծաղիկների համար:Վերևից շատ լավ երևում էրներքևում անցնող սալարկվածճանապարհը, որի եզրինխճաքարերի ու գլաքարերի կույտնէր: Առանց ուրախ առվակի սովորական խոխոջյունի մենակ մնացած քարը սկսեց ավելի ուավելի հաճախ նայել ներքև՝ ճանապարհին, որտեղ մշտական աշխուժություն էր տիրում: Միանգամ նա այնքան տխուր էր, որ չդիմացավ ու բացականչեց.-Ամբողջ կյանքս հո միայնակ չեմ անցկացնելու: Խոտերից ու ծաղիկներից ի՞նչ օգուտ: Շատավելի խելամիտ է կողք կողքի ապրել իմ եղբայրակիցների հետ բանուկ ճանապարհի վրա, որտեղ կյանքը եռում է:
Այդ ասելով՝ նա շարժվեց իր վաղուցվա տեղից ու գլխապատառ գլորվեց ներքև, մինչևհայտնվեց ճանապարհին՝ նույնպիսի քարերի մոտ, ինչպիսին ինքն էր: Ով ասես, որ չէրանցնում ճանապարհով: Էլ սայլերի երկաթյա շրջանակներով անիվները, էլ ձիերի, կովերի, ոչխարների, այծերի սմբակները, էլ հեծյալների պճնազարդ երկարաճիտ կոշիկները, էլմեխերով գամված գյուղացիների ամուր մաշիկները:Քարը ճանապարհին հրմշտոցի մեջ հայտնվեց, որտեղ նրան կոպտորեն մի կողմ էին շպրտում, տրորում էին, փշուր-փշուր էին անում, ցեխի շիթերն էին թափում վրան: Իսկ երբեմն էլ նամինչև ականջները աղտոտվում էր կովի թրիքով:Ո՞ւր կորավ նրա երբեմնի գեղեցկությունը: Հիմա նա տխրությամբ նայում էր վեր՝ բլրակին, որիվրա մի ժամանակ խաղաղ պառկած էր ՝ շրջապատված ծաղիկների ու տարբեր խոտերիբուրմունքով: Նրան այլևս ոչինչ չէր մնում անելու, քան ապարդյուն երազել կորցրածհանգստությունը վերադարձնելու մասին: Իզուր չեն ասում. ,,Մեր ունեցածը չենքպահպանում, իսկ կորցնելուց հետո լաց ենք լինում,,:
Հեղինակ՝ Լեոնարդո դա Վինչի :
Առաջադրանքներ
1.Գրի՛ր տրված բառերի բացատրությունը՝
հղկել-հարթել
լայնարձակ-լայնատարած
սալարկված-մայթ
պճնազարդ-շքեղազարդ
ամուր-պինդ
մաշիկ-կոշիկ
աղտոտել-կեղտոտել
ապարդյուն-անօգուտ:
2.Քո կարծիքով ո՞րն է այս առակի ասելիքը:
Իմ կարծիքով առակի ասելիքը այն է, որ լավ բաները պետք չէ թողնելև գնալ:
3.Ինչպիսի մարդկանց է խորհրդանշում քարը:
Հանդուրժող սիրտ ունեցող:
4.Բացատրիր հետևյալ տողը՝ Մեր ունեցածը չենք պահպանում, իսկ կորցնելուց հետո լաց ենք լինում:
Մարդ չի գնահատում այն, ինչ ունենում է, իսկ կորցնելուց հետո նոր գիտակցում է:
5.Բացատրիր տրված համանունները(ձևով նույն են, իմաստով՝ տարբեր)՝ քանոն, այր, աղա:
քանոն-երաժշտական, գծելու
այր-տղամարդ, ժայռ
աղա-հարուստ:
6.Հետևյալ դարձվածքների իմաստն արտահայտիր մեկ բառով:
Ջրի գին-էժան
կրակի գին-թանկ
անկողին ընկնել-հիվանդանալ
պոչը քաշել- փախչել
ոտքերն ընկնել-աղաչել
աչքը ջուր կտրել-կարոտել:
7. Գրի՛ր տրված դարձվածքների հոմանիշ դարձվածքը:
Լեղաճաք լինել-սիրտը կանգնել
Արյունը գլխին խփել- սաստիկ կատաղել
Աչքը ջուր կտրել-երկար սպասել
Կյանքի թելը կտրվել-կյանքը ավարտվել
Ոտքերն ընկնել-աղաչել-պաղատել: