Կարդա՛ առակները:1. ՄԻԱՄԻՏ ԳՈՂԵՐ
Երկու գող բարձրացան միմեծատան կտուր և կամեցաներդով վայր իջնել և գողությունանել: Լուսնկա էր: Մեծատունմարդն իմացավ, որ գողերը երդիկիմոտ են: Եվ կինը մարդուն ասաց,թե այս ամեն գանձերը և ոսկին ևկերպասը քեզ որտեղի՞ց են: Մեծատուն մարդն ասաց. «Գնումէի գողության, մեծատուն մարդկանց երդիկով իջնում էի, և լուսնկա էր, ինչպես այժմ, ևլուսնի շողերը երդիկից ներս էին ընկնում, ինչպես այժմ, և ես գրկում էի շողերի սյունը ևվայր էի իջնում և այնպիսի մի բան էի ասում, որ ինչքան գեղեցիկ կերպաս կար այդ տանը,երևում էր ինձ, և կապում էի լուսնի շողերին և վեր բարձրանում: Եվ այս ամենն այդպես եմվաստակել»:
Երբ գողերը այդ բանը լսեցին, խիստ ուրախացան և հավատացին այդ ցնորամիտբանին, լուսնի շողերը գրկելով երդից վայր ընկան և ջարդվեցին:
- Երկու նախադասությամբ ներկայացրո՛ւ առակի ասելիքը:
- Առակի ասելիքը նրանում է, պետք չե ամեն մարդու և ամեն բանի հետևից գնալ:
2. Մի անգամ երկու մարդ գրազ եկան: Նրանցից մեկն ասում էր, որ եթե հացի վրա կարագքսեն, ապա վայր ընկնելիս հացը միշտ ընկնում է կարագ քսած կողմով ներքև: Մյուսըպնդում էր, որ հացը կարող է ընկնել նաև դատարկ կողմի վրա: Նա, ով պնդում էր, թեհացը կարող է նաև դատարկ կողմով ընկնել գետնին, իր խոսքերն ապացուցելու համարհացի վրա կարագ քսեց և հացը վայր գցեց հատակին: Հացն ընկավ դատարկ կողմի վրա:
– Տեսնո՞ւմ ես՝ ես ճիշտ էի,-ասաց նա: – Հացը կարող է ընկնել նաև դատարկ կողմով:
– Դա ոչինչ չի նշանակում, – առարկեց մյուսը: – Դու հացի սխալ կողմի վրա քսեցիրկարագը:
- Գրի՛ր առակի ասելիքը:
- Առակի ասելիքը այն է, որ պետք չե քոնը պնդել, եթե հասկացել էս, որ դու ճիշտ չես:
- Ո՞ր առակը քեզ դուր եկավ, ինչո՞ւ:
- Երկրոդ առակը ինձ դուր եկավ, որովհետև ծիծաղելի էր այդ պատճառով ես հավանեցի երկրորդ առակը:
Աստղիկ Ալեքսանյան 